Ποντιακοί Έλληνες - Έλληνες, μετανάστες από την περιοχή του Πόντου, βορειοανατολική περιοχή της Μικράς Ασίας δίπλα στη Μαύρη Θάλασσα (Πόντος του Ευξείνου). Το δικό τους όνομα είναι Ρωμαίοι. Οι ιδεολόγοι του εθνικού κινήματος, για να ξεχωρίζουν από τους κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας, χρησιμοποιούν το όνομα Ποντιακοί. Οι Τούρκοι τους αποκαλούσαν Ουρούμα.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/16/kto-takie-pontijskie-greki.jpg)
Ιστορία των Ποντιακών Ελλήνων
Οι Έλληνες έχουν ζήσει στη Μικρά Ασία από αμνημονεύτων χρόνων. Πριν οι Οθωμανοί κατέκτησαν τη χερσόνησο, οι Έλληνες ήταν ένας από τους πολλούς αυτόχθονες λαούς εδώ. Οι Έλληνες δημιούργησαν τις πόλεις Σμύρνη, Σινώπη, Σαμψούντα, Τραπεζούντα. Ο τελευταίος στον Μεσαίωνα έγινε μια σημαντική εμπορική πόλη και η πρωτεύουσα της Τραπεζούντας Αυτοκρατορίας.
Μετά την κατάκτηση της Τραπεζούντας από τους Τούρκους, η επικράτειά της έγινε μέρος του Λιμανιού. Οι Έλληνες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν εθνική και θρησκευτική μειονότητα. Μερικοί Ποντίων μετατρέπονται στο Ισλάμ και υιοθετούν την τουρκική γλώσσα.
Το 1878, οι Έλληνες εξομοιώθηκαν με μουσουλμάνους. Στις αρχές του 20ου αιώνα, τα αποσχιστικά αισθήματα άρχισαν να ωριμάζουν μεταξύ των Ποντιακών Ελλήνων. Η ιδέα της δημιουργίας ενός ελληνικού κράτους στο έδαφος του Πόντου ήταν δημοφιλής μεταξύ του πληθυσμού.
Με την έκρηξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου, η τουρκική κυβέρνηση άρχισε να βλέπει τους Πόντιους Έλληνες ως αναξιόπιστο στοιχείο. Το 1916, μαζί με τους Αρμένιους και τους Ασσυρούς άρχισαν να εκδιώκονται στις εσωτερικές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η επανεγκατάσταση συνοδεύτηκε από σφαγές και ληστείες. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται συχνά ελληνική γενοκτονία. Οι Έλληνες επαναστάτες ξεκίνησαν έναν ένοπλο αγώνα για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους.
Μετά την αποχώρηση των Τούρκων στρατευμάτων από τον Πόντο, η εξουσία στην περιοχή πέρασε στους Έλληνες. Δημιουργήθηκε κυβέρνηση, υπό την ηγεσία του Μητροπολίτη Χρυσάνθου. Μετά την κατάληψη της περιοχής από τα τουρκικά στρατεύματα το 1918, άρχισε η μαζική έξοδος των Ελλήνων. Οι πρόσφυγες απεστάλησαν στην Υπερκαυκασία (Αρμενία και Γεωργία), την Ελλάδα και τη Ρωσία.
Τα υπόλοιπα μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα το 1923 στο πλαίσιο της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης, η οποία περιελάμβανε ένα άρθρο σχετικά με την ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών. Οι Πόντιοι Έλληνες θεωρούσαν την αναγκαστική αναχώρησή τους ως εθνική καταστροφή. Μουσουλμάνοι από τις βαλκανικές χώρες εγκαταστάθηκαν στη θέση τους.