Ο Claudio Ranieri - ένας ελάχιστα γνωστός Ιταλός ποδοσφαιριστής, και στη συνέχεια ο προπονητής, ένας ειδικός μεσαίας κατηγορίας. Παρά τις αποτυχίες και τα αβέβαια αποτελέσματα του, το 2016 αυτός ο άνθρωπος δημιούργησε ένα πραγματικό θαύμα για τους οπαδούς της Leicester και προσέλκυσε την προσοχή ολόκληρου του κόσμου.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/23/raneri-klaudio-biografiya-karera-lichnaya-zhizn.jpg)
Βιογραφία
Το 1951, στις 20 Οκτωβρίου, στην πόλη της Ρώμης, γεννήθηκε ο μελλοντικός ποδοσφαιριστής και προπονητής Claudio Ranieri. Από την πρώιμη παιδική ηλικία, άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο, το 1971 μπήκε στην ακαδημία νεολαίας του κέντρου της πρωτεύουσας "Roma", ένα χρόνο αργότερα ήταν ήδη στην πρώτη ομάδα.
Είναι αλήθεια ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα στη σύνθεση δεν μπορούσε να κερδίσει έδαφος, σε δύο εποχές πήγε στο πεδίο μόνο 6 φορές. Στη συνέχεια υπήρξε μια σειρά από ελάχιστα γνωστά κλαμπ του δεύτερου και τρίτου τμήματος. Το μόνο επίτευγμα του Ρανιέρι-ποδοσφαιριστής είναι μια νίκη στο τρίτο σημαντικότερο τουρνουά της Ιταλίας στη σύνθεση του "Παλέρμο".
Καριέρα προπονητή
Έχοντας παίξει δύο εποχές στο "Παλέρμο", ο Claudio ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του πορεία και αποφάσισε να δοκιμάσει το χέρι του στη γέφυρα προγύμνασης. Η πρώτη ομάδα στην βιογραφία του προπονητή ήταν ο σύλλογος "Vigor Lamezia", αλλά δεν πέτυχε μεγάλη επιτυχία εκεί. Και το πρώτο σημαντικό επίτευγμα που έλαβε ο Ranieri στο FC Cagliari, το οποίο κατάφερε να αποσυρθεί από το τρίτο τμήμα της χώρας στην Serie A για 3 εποχές, το κύριο τουρνουά στην Ιταλία, και κατάφερε να κερδίσει έδαφος.
Μετά από μια τέτοια επιτυχία, ξεκίνησε μια μεγάλη σειρά από ξεθωριασμένες εμφανίσεις και αποτυχίες. Οι ομάδες με επικεφαλής τον Claudio Ranieri γνώρισαν μια μικρή άνοδο στην αρχή της δουλειάς του, αλλά στη συνέχεια υπήρξε μια μακρά ύφεση, με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτές να απολυθούν. Από το 1991 έως το 2015, ο Ranieri άλλαξε 11 λέσχες και μάλιστα κατάφερε να εκπαιδεύσει την εθνική ομάδα της Ελλάδας, αλλά δεν παρέμεινε εκεί για πολύ καιρό. Υπό την ηγεσία του, η Ελλάδα είχε μόνο 4 αγώνες, χωρίς να κερδίσει ούτε ένα.
13 Ιουλίου 2015 ένα σημαντικό γεγονός έλαβε χώρα όχι μόνο για τον προπονητή του ηττημένου, αλλά για ολόκληρη την Αγγλία. Την ημέρα αυτή, ο Ranieri συμφώνησε σε σύμβαση με επιστροφή στην Leicester City Premier League το 2014. Μέσα στη μέση της σεζόν, ο σύλλογος είχε γίνει ένας από τους ηγέτες του πρωταθλήματος και μέχρι το τέλος του 2015 πήρε τη δεύτερη θέση. Συνεχίζοντας να κερδίζει ορμή, στον 23ο γύρο, η ομάδα Ranieri οδήγησε την κατάταξη.
Η τύχη του πρωταθλήματος αποφασίστηκε λίγους γύρους πριν από το τέλος της σεζόν, όταν ο κύριος διεκδικητής και υποψήφιος για το πρωτάθλημα Tottenham Hotspur έχασε στους γείτονες του Chelsea στο derby του Λονδίνου. Έτσι, δύο γύροι πριν από το τέλος του πρωταθλήματος, Leicester City έγινε ο πρωταθλητής μπροστά από το χρονοδιάγραμμα, και αυτό έγινε μια πραγματική αίσθηση. Η ομάδα, με επικεφαλής τον Ranieri, κέρδισε μια τεράστια στρατιά από οπαδούς, μίλησαν και έγραψαν για την επιτυχία τους σε κάθε γωνιά.
Όμως, δυστυχώς, όπως πάντα, ο Ranieri δεν μπόρεσε να εδραιώσει την επιτυχία του, και στην επόμενη εποχή του παιχνιδιού, όλα άρχισαν να επιδεινώνονται απότομα. Η ομάδα έχασε την αντιστοιχία των πόντων μετά τον αγώνα και στη συνέχεια απλά πολέμησε για το δικαίωμα να παραμείνει στην Πρέμιερ Λιγκ. Στο Champions League, όπου η ομάδα ευχαρίστησε το περσινό πρωτάθλημα, ο "Leicester" κατάφερε να εγκαταλείψει την ομάδα, αλλά παρόλα αυτά ξεκίνησε η διαδικασία της μη αναστρέψιμης απόλυσης και ο πρώτος αγώνας πλέι οφ ήταν ο τελευταίος για τον προπονητή.
Αυτή η εκδήλωση έσκασε κυριολεκτικά την ποδοσφαιρική κοινότητα, προπονητές, ποδοσφαιριστές, οπαδούς ποδοσφαίρου - όλοι επέκριναν τη διοίκηση της λέσχης για την απόφαση να πυροβολήσει το προπονητή. Αλλά αυτό δεν επηρέασε την τύχη του Ranieri στο διάσημο "Leicester". Και σύντομα με αποζημίωση 3, 5 εκατομμυρίων λιρών, έφυγε από τη λέσχη. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους, ο Claudio Ranieri διαπραγματεύτηκε με τη ρωσική λέσχη Zenit, αλλά ήδη τον Ιούνιο υπέγραψε σύμβαση για 2 χρόνια με τη γαλλική λέσχη Nantes.