Δεν υπάρχει ανάλογο της λέξης "coachman" στη ρωσική γλώσσα, ωστόσο, εάν ξέρετε τι είναι το θέμα, εκπρόσωποι αυτού του επαγγέλματος μπορούν να ονομαστούν εκπαιδευτές ψυχολογίας, μεμονωμένοι μέντορες. Επίσης στη Ρωσία δεν υπάρχουν κρατικά εκπαιδευτικά ιδρύματα που να διδάσκουν την τέχνη της προπόνησης, έτσι ώστε όσοι θέλουν να εξασκηθούν πρέπει να σπουδάσουν σε σχετικές ειδικότητες και να αποφοιτήσουν από ειδικά μαθήματα.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/06/kto-takoj-koucher.jpg)
Ποιος είναι ασκούμενος;
Ένας προπονητής είναι ένας ειδικός που γνωρίζει καλά την ψυχολογία και είναι σε θέση να παρακινήσει έναν πελάτη κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας, χωρίς να τον διαχειριστεί, χωρίς να δώσει έτοιμες λύσεις, αλλά τον πιέζει να αναζητήσει τους καλύτερους τρόπους στη ζωή. Τα βασικά καθήκοντα του προπονητή είναι να εμπνεύσουν, να διδάξουν σε ένα άτομο να σκέφτονται ανεξάρτητα και να μην δεχτούν έτοιμες επιλογές, να βοηθήσουν στην εξεύρεση ενός ατομικού τρόπου για την επίλυση κάθε προβλήματος, να αλλάξουν τις συμπεριφορές του πελάτη και να προσαρμόσουν τα μοντέλα συμπεριφοράς του λαμβάνοντας υπόψη τα ατομικά του χαρακτηριστικά. Μετά από μια επαγγελματική συνάντηση καθοδήγησης υψηλής ποιότητας, ο πελάτης αισθάνεται εύκολος και ελεύθερος, βλέπει λύσεις που δεν έχει παρατηρήσει, αρχίζει να καταλαβαίνει πώς να βελτιώσει τη ζωή του και αλλάζει την ίδια την ουσία της στάσης και της κοσμοθεωρίας του. Φυσικά, τέτοιες τάξεις διεξάγονται αυστηρά μεμονωμένα.
Οι κύριες δεξιότητες του προπονητή είναι η επιλογή των σωστών ερωτήσεων, η δυνατότητα να μην δίνεται καμία βαθμολογία και η απόσβεση των λέξεων του πελάτη. Στη συζήτηση, ο προπονητής δεν κατευθύνει τον συνομιλητή, δεν επιβάλλει τις λύσεις του στο πρόβλημα του και δεν αξιολογεί ούτε τις ενέργειες και τα λόγια του. Το μόνο που κάνει είναι να κάνει ερωτήσεις. Ο στόχος του είναι να ωθήσει τον πελάτη να αναζητήσει τη σωστή λύση, να του δώσει την ευκαιρία να δει αυτό που δεν έχει παρατηρήσει πριν, αλλά και να αναπτύξει τον δικό του τρόπο και μερικές πρόσθετες λύσεις στο πρόβλημα. Π.χ. δεν ελέγχει, δεν παρηγορεί, δεν ενοχλεί, δεν προσπαθεί να προκαλέσει μια συναισθηματική αντίδραση, όπως ένας ψυχολόγος, αλλά ωθεί μόνο.