Τι είναι η Αγία Γραφή;

Η Βίβλος μεταφράζεται από την ελληνική ως "βιβλίο". Στο γενικώς αποδεκτό λεξιλόγιο, η Βίβλος αναφέρεται στη συλλογή ιερών βιβλίων χριστιανών, που αποτελείται από την Παλαιά και τη Νέα Διαθήκη. Το πρώτο μέρος της Βίβλου προέρχεται από τον Ιουδαϊσμό και ονομάζεται επίσης "Εβραίος".

Εγχειρίδιο οδηγιών

Το πρώτο μέρος της Βίβλου είναι η Παλαιά Διαθήκη, μια συλλογή από γραφές που εκτός από τον Χριστιανισμό θεωρείται ιερή στον Ιουδαϊσμό (όπου ονομάζεται Tanah) και στο Ισλάμ (που ονομάζεται Taurat). Η Παλαιά Διαθήκη καταρτίστηκε κατά τη διάρκεια των έντεκα αιώνων (π.Χ., δηλαδή πριν από τη γέννηση του Χριστού) και γράφτηκε μερικώς στα εβραϊκά, εν μέρει στα αραμαϊκά. Περιλαμβάνει 39 βιβλία, συμπεριλαμβανομένης της Τοέας (Πεντατούχος) του Μωυσή, των αποκαλύψεων των προφητών και της Γραφής (το πιο δημοφιλές από τα οποία είναι το τραγούδι του ποιητή του βασιλιά Σολομώντα).

Το δεύτερο μέρος της Βίβλου είναι η Καινή Διαθήκη, που συντάχθηκε από χριστιανούς και δεν αναγνωρίστηκε από τους Ιουδαίους ως Γραφή, αφού ο Ιουδαϊσμός δεν αναγνωρίζει τον Ιησού Χριστό (Ίσα) ως Μεσσία και γιο του Θεού. Το Ισλάμ αναγνωρίζει επίσης την Καινή Διαθήκη μόνο εν μέρει, καλώντας τον Ιησού έναν από τους προφήτες του Αλλάχ, και όχι τον χρισμένο τον Θεό. Στον Χριστιανισμό, η Καινή Διαθήκη θεωρείται θεμελιώδες μέρος της Βίβλου. Περιέχει τις βιογραφίες του Χριστού (το Ευαγγέλιο), που συνέταξαν οι μαθητές του, οι απόστολοι Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς, Ιωάννης. Ακολουθούν οι Πράξεις των Αποστόλων, οι Επιστολές (στους Κορινθίους, Φιλιππινέζους, Γαλάτες, Κολοσσαείς, Εβραίους κ.ο.κ.). Η Καινή Διαθήκη ολοκληρώνει την Αποκάλυψη του Ιωάννη του Θεολόγου, ο οποίος θεωρείται η προφητεία του τέλους του κόσμου πριν από τη δεύτερη έλευση του Μεσσία.

Τον δέκατο τρίτο αιώνα, και τα 66 βιβλία της Βίβλου χωρίστηκαν σε κεφάλαια από τον επίσκοπο του Καντέρμπουρυ και τα κεφάλαια σε στίχους. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν περισσότερες από δύο χιλιάδες μεταφράσεις της Βίβλου σε διάφορες γλώσσες στον κόσμο. Φυσικά, με τέτοια αφθονία κειμένων, οι διαφωνίες στις μεταφράσεις είναι αναπόφευκτες. Ως εκ τούτου, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία για πολύ καιρό θεωρούσε την συνοδική μετάφραση του 1876 κανονική. Το 1998, έγινε μια νέα, αποκαταστατική μετάφραση με βάση την συνοδική έκδοση και την ελληνική Βίβλο. Η πρώτη μετάφραση των Αγίων Γραφών που αναλαμβάνεται στη Ρωσία θεωρείται η μετάφραση των αδελφών Κύριλ και Μεθόδιο, Ανατολικών Σλαβικών ιεραποστόλων, συγγραφέων του κυριλλικού αλφαβήτου. Αργότερα, ο μεταφραστής και η έκδοση της Βίβλου για τον ρωσόφωνο πληθυσμό εργάστηκαν ως εκτυπωτής Ιβάν Φεντόροφ, καθώς και κυρίους στο δικαστήριο του Μεγάλου Πέτρου και της Ελισάβετ Πετρόβνα.

Για τους χριστιανούς, ένα από τα πιο σημαντικά μέρη της Βίβλου είναι η Ομιλία στο Όρος του Ιησού Χριστού, που συμπεριλήφθηκε στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Σε αυτό το κήρυγμα ακούγεται η βασική χριστιανική προσευχή "ο Πατέρας μας", ερμηνεύονται οι δέκα εντολές του Μωυσή που έλαβε στο Όρος Σινά από τον Κύριο. Αναφέρει επίσης τα λόγια του Χριστού, τα οποία έγιναν η βάση του χριστιανισμού: "Μην κρίνετε, ας μην κρίνετε", "Προσευχήσου για τους εχθρούς σου", "Αν χτυπήσατε στο δεξί μάγουλο, αντικαταστήστε το αριστερό". Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, ο Ιησούς παρέδωσε την Αγία Γραφή στο Όρος αφού εκτέλεσε τη θαυματουργή θεραπεία των ασθενών.